“Şükran Hanım gene seni bırakmadı mı?” derdik babama…Bugüne kadar sayısız insanı ağırlamış, onların sevinçlerine, hüzünlerine, yalnızlıklarına tanıklık etmiş, duyduklarını, dinlediklerini bir sır gibi güzelliğinde gizlemiş, bağdadi duvarlarında tüm konuklarının sessiz…