“Şükran Hanım gene seni bırakmadı mı?” derdik babama…
Bugüne kadar sayısız insanı ağırlamış, onların sevinçlerine, hüzünlerine, yalnızlıklarına tanıklık etmiş, duyduklarını, dinlediklerini bir sır gibi güzelliğinde gizlemiş, bağdadi duvarlarında tüm konuklarının sessiz fısıltıları çınlayan,
Olanca görkemi ve alçak gönüllüğü ile Yeni Şükran Oteli.
Nereden Nereye…
Cumhuriyet dönemi öncesinde tarihi Kemeraltı Çarşısındaki Hacı Hasan Han, 9 Eylül 1922’de İzmir’in Yunan işgalinden kurtulmasından sonra otele çevrilmiş. Önce 19 yıl süreyle Ali Bey, ardından 27 yıl süreyle Feriha Kocatürker işletmişler oteli. Son 40 yılın tanığı ise işletmeci İlyas amca…
Otelin birkaç ay sonra restorasyon sürecine gireceğini duyduğumda ilk fırsatta oraya gitmeye karar verdim. Burada çektiğim fotoğrafların kişisel serüvenimde özel bir yer kazanmasının nedeni ise ben fotoğrafları çektikten 2 gün sonra Yeni Şükran Oteli’nin boşaltıldığını öğrenmem oldu.
Çok iyi hatırlıyorum, çarşıda telefonum çalıp otelin kapandığı haberini duyduğum an etrafımın aniden boşaldığını, bütün arka planın beyaz bir boşluğa dönüştüğünü ve kadrajımdayken saniyeler içinde kameranın benden uzaklaştığını… O sinematik anı tüm benliğimde hissettim.
Yeni Şükran Oteli’nde çok uzun saatler geçirmedim, ancak yine de namıdiğer Şükran Hanım’a karşı içimde bir bağ oluştuğunu inkar edemem.
Görünen o ki, Yeni Şükran Oteli’nin son fotoğraflarını çekmek de bana nasip olmuş. Belgeleme anlamında baktığımda mutlu olmam gerekiyordu belki, ama değilim. Kesinlikle değilim. İçimde oluşan o bağ da yaralandı çünkü sona giden bu yıkım sürecinden…
Şükran Hanım’ın sonunun başlangıcı mal sahibinin restorasyona başvurmasıyla başlamış. Antikacılar, işlerine yarar bir şey bulma umuduyla sık sık ziyaret eder olmuşlar. Birtakım hukuk adamları dolaşır olmuş koridorlarda. Restorasyon duyumları başlarda biraz huzursuzluk yaratsa da duymak istemediğimiz tüm kötü haberler gibi kulak arkası edilmiş. Ta ki o gün gelene dek. Ve Mayıs 2021’de kaçınılmaz son.
Şimdi sizler bu satırları okurken, ne Şükran Hanım, ne hikayesindeki o kahramanlar, ne de bu fotoğraflara can veren insanlar artık orada değiller. Gördükleriniz Şükran Hanım’dan geriye kalan bir geçmişin yansımasından ibaret sadece.
Buraya birkaç günlüğüne gelenler belki haberdar değilse de Yeni Şükran Oteli’ni bir yuva olarak benimseyen onlarca insandan bize kalan hatıratlar; otelin işletmecisi İlyas amca, emektar Emine teyze ve diğerlerinin fotoğrafları.
Başka bir yerden ayrılıp Şükran Hanım’ı bir yuva, diğer daimi konuklarını da kendi ailesinin bir parçası olarak kabul etmenin getirdiği belki zorunlu, belki gönüllü birlikteliğin son fotoğrafları.
Her şey gibi silikleşmeye mahkum. Zamanın merhametine sunulmuş.
Şükran’ın Müdavimleri Kimler mi?
İlyas ÇAMTAŞ
Evine geç geldiği her akşam eşinin ve kızlarının “Şükran Hanım gene seni bırakmadı mı?“ dedikleri, 1942 Konya Taşkent doğumlu İlyas amca. On iki yaşında yorgancılıkla başladığı çalışma hayatının hemen 2 yıl sonrasında başlamış otel işletmeciliğine.
Ömrünün 40 yılını verdiği otelin ise artık önünden dahi geçmek istemiyor. Eski haliyle hatıralarında kalmasını istiyordur belki de, kim bilir?
Ayten ERKUT
Şükran Oteli’nde 10 yıldır konuk. Sigarası, telefonu ve iskambil kağıtları hep elinin altında. Açtığı falların ne için olduğu artık önemini yitirmiş.. Yeter ki vakit geçsin, yeter ki akrep yelkovanı daha çabuk kovalasın.
Ayten teyze şimdi huzurevinde…
İhsan Adnan ERCAN
Bir otelde geçirebileceğiniz en uzun süre kaç gündür? Yanıtlarınızı alt alta toplasak bile devede kulak kalacağını söylemek isterim. İhsan amca ömrünün 40 yılını ona sıcak bir yuva olan Yeni Şükran Oteli’nde geçirmiş.
Şükran Oteli’nin yakışıklısı ve artık kimseyle görüşmek istemiyor.
Emine ŞENGÜL
Otelin emektarı Emine teyze. Yeni Şükran Oteli’nden 2007 yılında emekli olmasına rağmen yine burada çalışmaya devam etmiş. Yaklaşan restorasyon sürecinden haberdarken bile sürekli gülümseyen ak yüzlü, al yanaklı Emine teyze. Belki de o gülümsemelerinin arkasına saklıyordu hüzünlerini. Kim bilir.
Artık apartman temizliklerine gidiyor Emine teyze.
Hamdi ÖNAL
1938 Antalya doğumlu Hamdi amca. Yaklaşık 65 yıl Karşıyaka’da çiçekçilik yapmış, 2017 yılından beri Yeni Şükran Oteli’nin konuğu. Mustafa Kemal Atatürk’e şoförlük yapmış babasının anıları ise yüreğinde taşıdığı en büyük gurur.
Şimdi nerede olduğu bilinmez.
Ya Sonra…
Eskiye ve yaşanmışlıklara dair binlerce hikayenin mekanı Yeni Şükran Oteli.
Yıllardır konuk ettiklerinin ve sakinlerinin sesini duymadan, restorasyondan sonra neye dönüşeceğini bilmeden, kilitli kapıları, gizlediği yalnızlıkları, karanlık koridorlarında ayak sesleri olmadan, bilinmeze giden bir gelecekte tek başına, yalnız…
Ona can verenler artık orada değil.. Oteli yaşatmaya çalışan İlyas amca yok, Şükran’ın yakışıklısı Adnan amca yok, emektarı Emine teyze yok, “İskambil Kraliçesi” Ayten teyze yok, babasıyla gurur duyan Hamdi amca yok, yok, yok… Canı yok.. Ruhu yok…
Onun bir yuva olduğunu bilen son insanlar da artık yeryüzünde olmadığında, onu belki de sadece bu fotoğraflara bakanlar ve bu yazıyı okuyanlar anımsayacaklar.
Bir zamanlar bir Yeni Şükran Oteli vardı. Tarihi Kemeraltı Çarşısında.
Yalnız, mağrur ve ölümlü…
Alper Gülersönmez
